De drie gehoorbeentjes

Het middenoor bevat drie kleine gehoorbeentjes: de hamer, het aambeeld en de stijgbeugel. Deze gehoorbeentjes, zo genoemd vanwege hun gelijkenis met drie bouwgereedschappen, zijn de kleinste in het menselijk lichaam. Hun functie is om geluidsgolven op te vangen, te versterken en ze van het trommelvlies naar het binnenoor, de vloeistof waarmee ze gevuld zijn, over te brengen.

Waar bevinden zich de gehoorbeentjes?

De drie gehoorbeentjes van het oor fungeren als een brug tussen het trommelvlies en het ovale venster. De hamer is het meest laterale gehoorbeentje van het middenoor. Het staat in direct contact met het trommelvlies. De stijgbeugel, die zich in het midden bevindt, is verbonden met de cochlea en staat in verbinding met de hamer via het aambeeld, het middelste gehoorbeentje tussen de hamer en de stijgbeugel.

Ontdek meer in onze hoorcentra

Wat zijn de gehoorbeentjes in het oor?

Ze bestaan ​​uit drie elementen, namelijk:

De hamer

De hamer is het grootste beentje in het oor. Zijn belangrijkste functie is het overbrengen van de trillingen van geluidsgolven die door het trommelvlies worden geproduceerd naar het aambeeld. De hamer bestaat uit vijf delen: de kop, de nek, het handvat, het voorste uitsteeksel en het laterale uitsteeksel.

Het aambeeld

Het aambeeld bevindt zich tussen de hamer en de stijgbeugel. Het is ongeveer 0,7 cm lang en heeft als functie de trillingen van geluidsgolven op te vangen. Het is een bot dat lijkt op een kies, met een licht afgeplat kubusvormig lichaam en twee wortels (ook wel rami of apofysaire uitsteeksels genoemd).

De stijgbeugel

De stijgbeugel is het kleinste gehoorbeentje. Zijn fundamentele functie is het mogelijk maken van communicatie tussen het middenoor en het binnenoor door trillingen die door de gehoorbeentjes worden doorgegeven, over te brengen naar het binnenoor. Hij bevindt zich in het midden van het oor, aan de ene kant verbonden met het aambeeld en aan de andere kant met het ovale venster. De stijgbeugel bestaat uit een kop, twee bogen en een basis.

Veel voorkomende ziekten van de gehoorbeentjes

Otosclerose

Otosclerose is een ooraandoening die progressief gehoorverlies veroorzaakt door abnormale botgroei in het oor. Het begint in de otische capsule, de structuur die het oorlabyrint beschermt, waar botweefsel begint te degenereren. Na verloop van tijd vormt zich nieuw botweefsel, dat uiteindelijk het ovale venster aantast, de opening tussen het middenoor en de vestibule van het binnenoor. Otosclerose is meestal een erfelijke aandoening die de beweeglijkheid van de stijgbeugel vermindert, wat leidt tot gehoorverlies. Het komt meestal voor bij volwassenen, vaker bij vrouwen. De progressie van otosclerose kan worden vertraagd door bepaalde medische behandelingen, waaronder toediening van natriumfluoride. Een hoortoestel of een operatie kan helpen het gehoor te herstellen en de beweeglijkheid tussen de stijgbeugel en het ovale venster te herstellen.

Mastoïditis

Mastoïditis is een ontsteking van het mastoïd, het posterolaterale deel van het slaapbeen – het gebied met een voelbare benige uitstulping achter de oorlel. Vaak verspreiden middenoorontstekingen zich via het mastoïdantrum naar het mastoïd. Het mastoïdantrum is het micro-organisme dat verantwoordelijk is voor deze ontsteking, evenals otitis media. Symptomen van mastoïditis treden meestal enkele dagen of weken na het begin van acute otitis media op. Hoewel de meest voorkomende symptomen ernstige, kloppende oorpijn met gehoorverlies, koorts en hoofdpijn zijn, kan de infectie verergeren tot perforatie van het trommelvlies. Over het algemeen is intensieve behandeling met intraveneuze antibiotica de meest gebruikte behandeling voor mastoïditis.
Man aan het telefoon

Meer weten over het oor

Onze audiologen zijn hoorspecialisten die u graag alles vertellen over de anatomie van het oor.

Maak een afspraak

Wij staan voor u klaar

Boek een gratis hoortest

Boek nu

Doe een online hoortest

Start de test

Vind een hoorcentrum in uw buurt

Zoek centrum