Audiogram jest graficznym zapisem audiometrii, czyli podstawowego badania diagnostycznego słuchu. Badanie jest nieinwazyjne oraz zupełnie bezbolesne, a wynik w postaci audiogramu uzyskujemy bezpośrednio po zakończeniu badania. Na podstawie audiogramu jesteśmy w stanie stwierdzić występowanie ubytku słuchu oraz określić jego stopień.

Audiometria tonalna jest subiektywnym badaniem słuchu, a więc podczas badania niezbędna jest współpraca osoby badanej. Wynik badania audiometrii tonalnej dziecka do 6. roku życia może nie być faktycznym odzwierciedleniem słyszenia dziecka ze względu na ograniczoną możliwość współpracy podczas badania. Celem audiometrii tonalnej jest wyznaczenie progów słyszenia na poszczególnych częstotliwościach – dla przewodnictwa powietrznego oraz kostnego. 

Zakres częstotliwości objętych pomiarem zazwyczaj wynosi od 125Hz do 8kHz. Badanie wykonywane jest w kabinie ciszy bądź odpowiednio wygłuszonym pomieszczeniu, tak aby zminimalizować ryzyko reakcji pacjenta na dźwięki docierające z zewnątrz. Audiometria tonalna przeprowadzana jest za pomocą słuchawek, przez które kolejno najpierw jedno, a później drugie ucho odbiera sygnały tonalne (dźwięki).

Progiem słyszenia jest moment, w którym pacjent spostrzega obecność dźwięku i naciska przycisk. Poszczególne progi słyszenia tworzą krzywe słyszenia – linią ciągłą zaznacza się przewodnictwo powietrzne, a linią przerywaną przewodnictwo kostne. Wyniki pomiędzy jednym a drugim uchem mogą się różnić. Ułożenie krzywych przewodnictwa powietrznego i kostnego względem siebie pozwala na określenie możliwości poprawy słyszenia.

Progi słyszenia to punkty zaznaczone na audiogramie, których położenie informuje nas, jak głośny dźwięk na danej częstotliwości został usłyszany jako pierwszy. Progi słyszenia tworzą krzywe przewodnictwa powietrznego (linia ciągła) i kostnego (linia przerywana). U osoby o prawidłowym słuchu krzywe na audiogramie leżą blisko siebie lub się pokrywają i znajdują się przy górnej granicy osi pionowej – w zakresie 0-20 dB HL.

Miarą natężenia dźwięku jest wartość ciśnienia akustycznego, a jednostką decybel (dB).  Dzięki skalom decybelowym możemy określać poziom natężenia hałasu. Natomiast skala dB HL służy audiologom i protetykom słuchu do stwierdzania ubytku słuchu. Im większa wartość dB HL, tym dźwięk jest głośniejszy.

W procesie słyszenia fale akustyczne przenoszone są przez powietrze. Przewodzenie powietrzne opiera się na uchu zewnętrznym, środkowym i wewnętrznym. A więc wyznaczenie przewodnictwa powietrznego jest skutecznym miernikiem codziennej zdolności słyszenia. Progi przewodnictwa powietrznego zaznaczone są O dla prawej strony i X dla lewej, a także są połączone linią ciągłą. 

Audiometria dla przewodnictwa kostnego polega na przesyłaniu wibracji przez słuchawkę kostną bezpośrednio do ucha wewnętrznego, dlatego wyznaczone progi powinny być lepsze lub równe progom słyszenia przewodnictwa powietrznego tego samego ucha. Progi przewodnictwa kostnego na audiogramie zaznaczone są "<" dla prawej strony i ">" dla lewej, a także połączone są linią przerywaną.