Wat is een keloïd in het oor? Wat is de oorzaak en hoe wordt het behandeld?
Een keloïd is een soort vezelachtig littekenweefsel dat ontstaat na een oorletsel. In tegenstelling tot andere soorten littekens, strekt een keloïd zich uit tot voorbij het oorspronkelijk beschadigde gebied. Het kan zich vormen op de oorlellen, het kraakbeen of achter de oren. Iedereen kan een keloïd op het oor krijgen. De kans hierop is echter groter als u oorpiercings heeft.
Een keloïd in het oor is meestal niet pijnlijk. Het kan echter jeuken of gevoelig zijn, vooral tijdens de ontwikkeling, en kan ook leiden tot onzekerheid over je uiterlijk. Het ontstaat meestal na een verwonding aan de oorhuid. Letsels die een oorkeloïd kunnen veroorzaken zijn onder andere:
Oorkeloïden ontwikkelen zich langzaam en het kan enkele maanden duren voordat ze zichtbaar worden. Ze kunnen zacht en sponsachtig zijn, of stevig en rubberachtig. Kleine oorkeloïden kunnen enkele millimeters uit de huid steken, terwijl grotere exemplaren zich buiten het ooroppervlak kunnen uitstrekken.
Andere symptomen van oorkeloïden kunnen zijn:
Keloïden worden niet veroorzaakt door een virus of bacterie en zijn niet besmettelijk.
Over het algemeen zijn er geen tests nodig om een keloïd te diagnosticeren. Als u zich echter zorgen maakt, kan uw arts een huidbiopsie uitvoeren. Deze biopsie helpt bepalen of het om een uitpuilende dermatofibrosarcoma gaat, een vorm van huidkanker.
Uw zorgverlener kan de volgende behandelingen voorstellen om van een oorkeloïd af te komen:
Als u een kleine keloïd in uw oor heeft, kan uw arts deze verwijderen na plaatselijke verdoving.
Als uw keloïd echter groter of hardnekkiger is, zal hij/zij u aanraden een dermatoloog te raadplegen. Deze zal de keloïd in een operatiekamer verwijderen. Na chirurgische verwijdering kan uw dermatoloog krachtige stralingsbundels gebruiken om te voorkomen dat de keloïd terugkomt.