Auriculaire perichondritis is een infectie van het weefsel dat het kraakbeen van uw buitenoor bedekt. Dit deel va uw oor wordt de oorschelp genoemd. Perichondritis treedt meestal op al sgevolg van een vorm van oortrauma, zoals verwondingen, brandwonden en piercings ann de bovenkant van het oor.
Dit kan pijn, swelling en roodheid in het uitwendige oor veroorzaken. Soms kan zich een verzameling pus (abces) vormen tussen het oorweefsel en het kraakbeen. Een vertraagde diagnose en behandeling kan leiden tot ernstige complicaties. Indien onbehandeld, kan een abces uw kraakbeen beschadigen en leiden tot weefselsterfte of necrose, wat kan leiden tot permanente vervorming van het oor.
Perichondritis is geen veel voorkomende huidaandoening. Sommige onderzoeken hebben opgemerkt dat de laatste jaren een toename opgetreden is met de toename van oorpiercings. Piercings aan de bovenkant van het oor ter hoogte van het kraakbeen brengen meer risico’s met zich mee dan piercings in de oorlel.
Het meest voorkomende symptoom van perichondritis is een pijnlijk, rood en gezwollen buitenoor. De roodheid omringt meestal een beet, snijwond, krab of ander letsel. Perichondritis heeft de neiging om het bovenste deel van uw uitwendige oor aan te tasten, maar niet uw oordel.
Andere symptomen van perichondritis kunnen koorts of een warm gevoel in uw oor zijn.
Perichondritis is een bacteriële ziekte. Het treedt op wanneer bacteriën het kraakbeen van uw uitwendige oor binnendringen.
Kraakbeen is het dikke weefsel dat de vorm van uw uitwendige oor creëert, het is omgeven door een dunne laag weefsel dat het perichondrium genoemd wordt. Dit levert voedingsstoffen aan uw kraakbeen.
De meest voorkomende oorzaak van perichondritis is oorpiercing door uw kraakbeen. Dit type piercing kan uw kraakbeen beschadigen, waardoor bacteriën kunnen binnendringen.
Andere oorzaken van perichondritis kunnen zijn:
Behandelingen voor perichondritis omvatten meestal het gebruik van antibiotica. Het type antibioticum hangt af van de ernst van uw aandoening en het type bacterie dat de infectie veroorzaakt. Een veelgebruikt antibioticum voor de behandeling van perichondritis is fluorochinolon. U kunt het antibioticum via de mond innemen of rechtsreeks op uw huid aanbrengen.
Een kleine operatie kan worden overwogen als u een opeenhoping van pus (abces) heeft die de bloedtoevoer naar de kraakbeen afsnijdt. Door deze incisie kan het bloed uw kraakbeen weer bereiken.
De beste manier om perichondritis te voorkomen, is door te voorkomen dat u uw oorkraakbeen doorboort. Uw risico op infectie is veel lager als u uw oorlel doorboort.
Andere manieren om perichondritis te voorkomen zijn onder meer:
Met een snelle diagnose en behandeling met antibiotocia, zouden uw symptomen binnen twee of drie dagen moeten verwijnen. Sommige ongemaken kunnen tot een maand aanhouden.
.jpg/jcr:content/renditions/cq5dam.web.700.700.jpeg)
